گروه درمانی روانکاوانه

اکثر گروه‌ درمانی‌های روانکاوانه اصولا درمان روانکاوانه‌ای هستند که در گروه انجام می‌شوند. گرچه این نوع درمان با روان‌درمانی انفرادی تفاوت‌های بارزی دارد ولی همچنان بر پدیده‌هایی چون تداعی آزاد، انتقال، تفسیر مقاومت و مداقه تاکید می‌شود. هر چند به سختی می‌توانیم بگوییم در این نوع درمان فرایندهای گروهی وجود ندارد، ولی نقش آنها نسبت به فرایندهای فردی در درجه دوم اهمیت قرار دارد. گروه ابزاری است که فرد از طریق آن نیروهای ناهشیار و دفاع‌های ناهشیارش را ابراز می‌کند و در نهایت آنها را می‌شناسد و به این طریق به سطح بالاتری از سازگاری می‌رسد. گروه‌های درمان روانکاوانه گروهی ولف معمولا ۸ تا ۱۰ عضو دارند. گروه هفته‌ای ۳ مرتبه تشکیل می‌شود و هر جلسه ۹۰ دقیقه طول می‌کشد. گاهی گروه هفته‌ای یک یا دو بار بدون حضور درمانگر تشکیل می‌شود تا روابط انتقالی بیشتر مورد مداقه قرار بگیرند. بیماران در مورد احساسات خویش راجع به یکدیگر به تداعی آزاد می‌پردازند، خواب‌های خود را گزارش می‌کنند و مقاومت و احساسات انتقالی خویش در مورد درمانگر و یکدیگر تحلیل می‌‌کنند(کوری و کوری، ترجمه نقشبندی و همکاران، ۱۳۸۲)