وجود تعطیلات آخر هفته، تعطیلات ماهیانه و تعطیلات نوروزی و به طور کلی هرگونه تعطیلات و داشتن برنامه های خاص (نظیر مسافرت، مهمانی و… در ایام تعطیلات) می تواند در روابط زناشویی و ج ن س ی زوجین موثر باشد. این مساله را می توان از دو نگاه مورد بررسی قرار داد. در نگاه اول و از دید خیلی از زوجین وجود تعطیلات و برنامه های خاص آن، مشغولیت های متعددی را به وجود می اورد که باعث می شود زوجین از پرداختن به روابط جنسی، عاطفی و زناشویی خود به دلایل مختلف (خستگی از کارهای منزل، مهمانی دادن و مهمانی رفتن و…) خودداری نمایند. این مساله تقریبا در بین اکثر زوجین شایع است. نگاه دوم اما متفاوت از نگاه اول بوده و معمولا به عنوان یک برنامه اموزشی برای ارتقاء روابط ج ن س ی مورد استفاده قرار میگیرد. از نگاه دوم تعطیلات زمان بسیار مناسبی برای بهبود و ترمیم روابط زناشویی و ج ن س ی است. داشتن روابط ج ن س ی در محیطی جدید (نظیر هتل محل اقامت تعطیلات، کلبه جنگلی و …)، وجود فرصت کافی برای بحث و تبادل نظر، زمان کافی برای بیشتر با هم بودن و… مورادی است که از نگاه دوم بررسی می شود.
اما قبل از پرداختن به هر کدام از این دو دیدگاه، لازم است زوجین به چند نکته بسیار مهم و موثر توجه داشته باشند.
اول اینکه از دیدگاه خیلی از زوجین داشتن روابط ج ن س ی ماهیتی «همه یا هیچ» گونه دارد. بسیاری از زوجین معتقدند که یا نباید روابط ج ن س ی داشته باشند و یا اگر دارند حتما باید به امیزش و ارگاسم منجر گردد. این موضوع متاسفانه از نگرش های غلط زوجین ناشی شده و باعث ایجاد انتظارات و توقعات غیرمنطقی می گردد و در اکثر موراد موجبات نارضایتی زوجین را به وجود می آورد. این در حالی است که می توان روابط ج ن س ی فوق العاده لذت بخشی را بدون تجربه ارگاسم هم داشت. زوجین باید به این نکته توجه داشته باشند که هدف از رابطه ج ن س ی لذت بردن از بودن با هم دیگر است نه اینکه روابط ج ن س ی قرار است به چه شکل پیش رود. یا در طول فعالیت ج ن س ی چه باید بکنند و چه نباید؛ البته باید خاطرنشان ساخت داشتن مهارت های ج ن س ی می تواند به هر چه لذت بخش تر بودن رابطه ج ن س ی کمک شایانی نماید؛ اما زوجین می توانند با سطح بندی مناسب روابط ج ن س ی و با توافق بایکدیگر روابط ج ن س ی خوبی هم داشته باشند.
نکته دوم اهیمت مدت زمانی است که زوجین با یکدیگر رابطه دارند. این مساله می تواند انواع برنامه ریزی های گوناگون را تحت تاثیر قراردهد. زوجینی که مدت زمان زیادی با یکدیگر بوده اند، ممکن است با گذشت زمان و به دلایل مختلف (مشغله کاری، نگهداری از فرزندان و…) روابط ج ن س ی شان محدود شده باشد یا دچار مشکلات ارتباطی شده باشند و یا مسائل ج ن س ی برای ان ها نوعی عادت شده باشد. طبیعتا نوع برنامه ریزی های ان ها برای تعطیلات باید متمرکز بر انجام روش های جدید روابط ج ن س ی باشد. از طرفی زوجینی که روابط کوتاه مدتی داشته اند و از تازگی موقعیت جدید لذت می برند نیز برای تحکیم روابط برنامه های متفاوتی خواهند داشت.
و سومین نکته این است که هر گونه برنامه ریزی برای داشتن روابط ج ن س ی در هر زمان (تعطیلات و غیر تعطیلات) حتما باید با هماهنگی و توافق زوجین صورت پذیرد. روابط ج ن س ی برای اینکه لذت بخش باشند و بهترین نتیجه را داشته باشند نباید بر یکدیگر تحمیل شوند. این مساله صرفا نارضایتی ج ن س ی را بوجود خواهد آورد. این مساله بویژه در زمان تعطیلات به دلیل برنامه های خاص آن بسیار مهم خواهد بود.
همانطور که گفته شد از دو نگاه می توان داشتن روابط ج ن س ی در تعطیلات را بررسی نمود.
از دیدگاه اول که در مورد بسیاری از زوجین صدق می کند؛ تعطیلاتی نظیر تعطیلات سال جدید که طولانی مدت هم است؛ به دلایل مختلف زمان مناسبی برای داشتن روابط ج ن س ی نیست. خانه تکانی، خرید های شب عید، دید و بازدیدهای عید فرصتی را برای انجام این کار به آن ها نمی دهد. این دیدگاه بویژه در مورد زوجینی که ممکن است روابط بین فردی خوبی نداشته باشند بیشتر صدق میکند؛ زیرا برای نپرداختن به روابط ج ن س ی و عاطفی دلایل موجهی دارند. و البته برای زوجینی که مدت زمان زیادی از روابط ان ها میگذرد نیز به دلیل داشتن فرزندان و حتی داشتن عروس یا داماد و حتی نوه، نیز قابل قبول تر است. زیرا زمان بیشتری را با ان ها صرف می کنند تا با یکدیگر. این مساله می تواند دلیل مهم دیگری هم داشته باشد و آن عادی شدن روابط ج ن س ی برای ان هاست؛ بویژه اگر از مهارتهای ج ن س ی مناسبی برخوردار نیز نبوده و نتوانند روابط ج ن س ی لذت بخشی را از طریق داشتن شیوه های جدید رابطه، وقت گذاشتن برای یکدیگر، با هم بودن، با هم تفریح کردن و … بگذارند.
طبیعتا در تعطیلاتی نظیر تعطیلات نوروزی، تمام مشغولیتهای فوق وجود دارد، خستگی ناشی از پرداختن به امور فوق را نیز باید اضافه نمود. اما همانطوریکه گفته شد زوجین می توانند با توافق یکدیگر و قبل از شروع برنامه های تعطیلات، برنامه ریزی های خاصی در این زمینه داشته باشند. این مساله در مورد هر دودسته از زوجین (با روابط طولانی مدت و روابط کوتاه مدت) صدق کند. عدم پرداختن به روابط ج ن س ی و زناشویی می تواند نارضایتی ج ن س ی را به همراه داشته باشد و در صورت مشکل در روابط بین فردی ان را تشدید کند.
دیدگاه دوم وجود تعطیلات و برنامه های خاص آن (نظیر مسافرت، داشتن زمان کافی برای با هم بودن) را برای رفع تعارضات زناشویی، بهبود روابط جنسی، لذت بردن از بودن با هم و انجام برنامه های تفریحی در کنار یکدیگر موثر میداند. از این دیدگاه تعطیلات زمان بسیار مناسبی است تا زوجینی که روابط طولانی مدتی داشته اند و به دلایل متعدد کمتر به یکدیگر پرداخته اند، بتوانند از طریق برنامه ریزی های زمانی مناسب زمان بیشتری را با یکدیگر بگذرانند. در مورد این قبیل زوجین برنامه های از پیش تعیین شده می تواند کمک کننده تر باشد. زیرا این قبیل زوجین معمولا فرزندانی در خانه دارند و باید وظایف و مسئولیت های دیگری نیز انجام دهند. بنابراین برنامه ریزی برای داشتن اوقاتی خوش با یکدیگر، پیاده روی، قرارعاشقانه با یکدیگر گذاشتن، داشتن روابط ج ن س ی در فضایی جدید در زمانی متفاوت از انچه معمولا بوده است و یا به شیوه های جدید و متفاوت از روش های معمولی و خسته کننده می تواند در بهبود روابط آن ها بسیار موثر باشد. با این حال زوجین باید به این نکته توجه داشته باشند که اولا لزومی ندارد که روابط ج ن س ی ان ها به امیزش دخول و ارگاسم منجر گردد، دوما باید برنامه ریزی به توافق یکدیگر برسد و هر دونفر مسئولیتی را در فراهم کردن زمان و مکان مناسب (شرایط محیطی که دوست دارند در ان شرایط با یکیدگر رابطه داشته باشند و…) بر عهده گیرند. قرارهای عاطفی آن ها می تواند شامل صحبت کردن با یکدیگر، نوازش کردن، داشتن رابطه جنسی، تفریح و بازی با یکدیگر باشد. چنانچه روابط بین فردی زوجین دچار مشکل است بهتر است علاوه بر مشاورت با متخصص برای گرفتن برنامه های خاص، در مراحل اولیه گفتگوی مسالمت آمیز درباره روابط، انتظارات و صرفا لمس و نوازش یکدیگر و پرهیز از پرداختن به رفتارهایی باشد که ممکن است ایجاد تنش و نگرانی کند. البته خاطر نشان می سازد در صورتیکه زوجین روابط بین فردی مشکل زایی دارند حتما به متخصص مراجعه کنند. به هر حال زوجین باید قبل از شروع تعطیلات این مسائل را بررسی نموده و برنامه ریزی های لازم را انجام دهند، محل مسافرت، محل اقامت و سایر مسائل را مشخص کنند و تلاش داشته باشند از بودن با هم لذت ببرند و سعی کنند بر مسائل تنش زا و نگران کننده، اینکه اینبار روابط چگونه میگذرد و آیا می توانند از پس کار برآیند تمرکز نکنند؛ تمرکز صرف بر یک مساله باشد و ان اینکه از بودن با یکدیگر حتی نیم ساعت لذت ببرند.
در مورد زوجینی که روابط ان ها کوتاه مدت است طبیعتا به دلیل مشغولیت های کمتر بهتر است روابط ج ن س ی آن ها بدون برنامه باشد. این قبیل زوجین نیز باید بتوانند از فرصت به دست امده برای بیشتر با هم بودن و لذت بردن از بودن با هم استفاده کنند. توافق ها باید قبل از شروع تعطیلات صورت گرفته باشد تا در زمان تعطیلات، فرصت به بحث در مورد اینکه چه بکنند نگذرد، چنانچه زوجین احساس میکنند باید در مورد انتظارات و برنامه های ج ن س ی خود با یکدیگر گفتگو کنند، این مساله باید مورد توجه قرارگیرد. در این موزد نیز لزومی ندارد روابط ج ن س ی به ارگاسم و آمیزش منجر گردد. توافق زوجین شرط اول است. زوجین باید تلاش کنند صمیمت و عاطفی بیشتری از خود نشان دهند، محیط و شرایط رمانتیکی برای خود شکل دهند، از شیوه های جدید استفاده کنند، با هم بودن را بیشتر تجربه کنند و اموری که دوست دارند را با هم انجام دهند.
طبیعتا شرایطی که تعطیلات ایجاد میکند، مسائل مختلفی را به همراه دارد؛ انرژی و زمان زیادی از زوجین سلب خواهد کرد، برنامه های پیش بینی نشده متعددی را بوجود خواهد آورد و بر روابط زناشویی تاثیراتی خواهد داشت. توجه به نکات اشاره شده فوق می تواند در داشن روابط عاطفی و ج ن س ی مناسب در زمان تعطیلات کمک شایانی نماید، با این حال چنانچه روابط بین فردی زوجین دچار مشکل است لازم است با متخصص مشورت شده و برنامه های لازم قبل از شروع تعطیلات انجام شوند تا بتوان برای انجام آنها و رفع مشکلات احتمالی به دنبال راه حل بود.