ویژگی‌های گروه در مرحله آغازین:

فرآیند اصلی در جریان مرحله آغازین گروه، آشنایی است. در این مرحله اعضای گروه با یکدیگر آشنا شده و در عین حال با گروه و ساختارهای درون گروه نیز آشنا شده و به تدوین قوانین حاکم بر گروه می‌پردازند، درباره نرس‌ها و امیدهای‌شان صحبت کرده، اهداف و انتظارات خود را روشن می‌‌کنند. در جلسات آغازین گروه به دلیل اینکه اعضای گروه تجربه شرکت در گروه را ندارند، ممکن است احساس ناامنی کرده و دچار شک و تردید شوند و به همین دلیل ممکن است رفتارهای آغازین، رفتارهای غیرحرفه‌ای بوده و بنابراین نقش اصلی را درمانگر بر عهده گیرد تا بتواند اعتماد لازم را ایجاد کرده و به ساماندهی جلسه بپردازند. اعضای گروه را تشویق به مشارکت در فعالیت کند. در برخی موارد ممکن است اعضای گروه از سوی رهبر تحت فشار قرار گرفته و بنابراین ممکن است نسبت به وی بدگمان شوند. برخی از اعضا ممکن است در مورد مفید بودن گروه برای حل مشکلاتشان تردید کنند، عده‌ای نیز ممکن است فقط سکوت کرده و منفعل شوند. در این مرحله نوعی مقاومت اولیه احساس می‌شود، این مقاومت می‌تواند به صورت شکایت‌هایی درباره مکان تشکیل گروه با آنچه که در گروه به عنوان موضوع اصلی مطرح می‌شود باشد. باقی در مورد اهداف و انتظاراتی که برای گروه مشخص می‌شود. یکی از نگرانی‌های عمده اعضای گروه ترس از بیان آنچه هست که می‌خواهند مطرح کنند، افکار خاصی که در این مورد وجود دارند، حول محور پذیرش یا طرد از گروه، قضاوت دیگران درباره فرد … می‌چرخد، در این شرایط است که به بررسی گروه پرداخته تا بفهمند آیا گروه مکان مناسبی برای بیان مشکلات و ابراز اندیشه‌ها و احساسات آنها است یا خیر(کوری و کوری، ترجمه نقشبندی و همکاران، ۱۳۸۲).