مرحله دوم: مرحله انتقال
در این مرحله اضطراب در بین اعضای گروه افزایش مییابد. و عمدتا ناشی از عوامل درونی است. این اضطراب عمدتا با از دست دادن کنترل، سوء تفاهم، ترد شدن از طرف گروه و عدم اعتماد همراه است. وظیفه رهبر گروه این است که اعتماد لازم را ایجاد کرده تا اعضا بتوانند نگرانیهای خود را بیان کرده تا بیان منابع اضطراب، اضطراب را کاهش دهند و بنابراین اعضا این مرحله به سلامتی بگذرند. در این مرحله اعضا ترسهای خاصی دارند برای مثال «ترس از ابله پنداشته شدن خویش»، «ترس از طرد شدن»، «ترس از تهی شدن»، «ترس از فقدان کنترل»، «ترس از خودافشایی»، وظیفه رهبر گروه این است که اعضا را تشویق نمایند تا با ترسهایشان مواجهه شوند، اگر اعضا تصمیم به افشای ترسهایی که دارند، بکنند، بنیاد خوبی برای اعتماد ایجاد میشود و باعث میشود اعضا به طور سازندهای همزمان با تکامل گروه با سایر مسایل شخصیشان کنار بیایند.
رفتارهای مشکل و دشوار اعضای گروه در این مرحله عبارتند از: سکوت و عدم مشارکت، رفتار انحصارطلب: داستانگویی، زیر سوال بردن، نصحیت کردن، غمخواری، رفتار خصمانه، وابستگی، برتریجویی، معاشرت کردن، توجیه عقلی و عاطفی کردن(کوری و کوری، ترجمه نقشبندی و همکاران، ۱۳۸۲).