¥میخواستم درصورت امکان راجع به قلقلک توضیح دهید. حساس بودنم در این رابطه برروی زندگی زناشوییام تاثیرگذاشته است،آیا درمانی وجود دارد؟
Û حساسیت در برابر قلقلک بویژه در مرحله پیش نوازش ممکن است باعث شود تحریک و برانگیختگی کافی صورت نگیرد؛ البته این مساله در مورد افراد مختلف متفاوت است. زنان و مردانی هستند که نیاز به تحریک مستقیم نواحی تناسلی ندارند و صرفا با نوازش و بوسیدن یا لمس شدن نیز تحریک می شوند، در مورد این قبیل افراد باید بیان داشت که حساسیت در برابر قلقک ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در پیش نوازش اولیه گردد و زوجین نتوانند به اندازه کافی برای آمیزش آماده گردند. در مقابل افرادی هستند که نیازمند تحریک مستقیم نواحی تناسلی از طریق نوازش یا تحریک دستی هستند، برای این قبیل افراد حتی برانگیختگی می تواند همزمان با امیزش صورت پذیرد، بنابراین حساسیت در برابر لمس و قلقلک، ممکن است مانعی بر سر راه فعالیت ج ن سی ان ها نداشته باشد. با این حال بسیار مهم است که بدانیم حساسیت در چه مرحله ای از رابطه ج نسی وجود دارد یا شدت پیدا می کند؛ در مرحله پیش نوازش، یا حین فعالیت ج نسی؟ یا چه نوع رفتار ج نسی ممکن است باعث ایجاد قلقلک در فرد گردد؛ تحریک مستقیم نواحی تناسلی، یا بوسیدن و لمس کردن و یا حتی فرایند دخول؟ بسته به پاسخ این سوالات می توان نوع تحریک اولیه را تغییر داد؛ برای مثال از تحریک مستقیم یا غیر مستقیم استفاده کرد، بعلاوه می توان از این حساسیت به عنوان نوعی بازی ج نسی که در نهایت منجر به تحریک و افزایش لذت ج نسی نیز گردد استفاده نمود. علاوه بر این زوجین باید در مورد رفتارهای جنسی مورد علاقه خود به توافق برسند، اینکه دوست دارند چگونه تحریک شوند، از چه چیزی لذت می برند، نسبت به چه رفتاری حساسیت کمتر یا بیشتری دارند و… و از این طریق سعی در تغییر سبک ارتباطی فعلی خود داشته باشند. به هر حال همانگونه که بیان شد، بسته به شدت حساسیت و نوع ان می تواند راهکارهای مختلفی برای کسب لذت و رضایتمندی بیشتر ارائه داد. در نهایت توصیه می شود که در صورت وجود چنین مسائلی برای کسب راهنمایی بیشتر به متخصصین این حوزه مراجعه گردد.
¥زنی ۵۴ ساله هستم که به نارسایی بطن چپ مبتلایم. روشهای درمانی مانند آنژیو، استنت، بالون انجام داده ام. روابط زناشوییام چگونه باید باشد تا به قلبم صدمه و آسیبی وارد نشود؟
Û فعالیت ج نسی، یکی از مهمترین جنبه های کیفیت زندگی زوجینی است که یکی از ان ها یا هر دو دارای بیماری های قلبی عروقی هستند. کاهش فعالیت ج نسی در افرادی با چنین بیماری هایی، معمول است و اغلب باعث ایجاد اضطراب و افسردگی در آن ها می گردد. بنابراین مهم است که این افراد فعالیت ج نسی کنترل شده ای را داشته باشند تا هم رضایتمندی ج نسی برای آن ها حاصل گردد و هم مشکلات قلبی عروقی آن ها کنترل گردد. بدین منظور لازم است خطرات احتمالی بررسی گردند و در صورت لزوم تست های کارکردی از ان ها به عمل آید تا بتوان با انجام کنترل های لازم، زندگی ج نسی معمول خود را ادامه دهند. باید دانست داشتن فعالیت ج نسی مستلزم صرف انرژی و تحمل فشاری برابر فشار فعالیت های جسمانی معمول (نظیر پیاده روی) می باشد. بنابراین فعالیت ج نسی در ابتدا باید متمرکز بر انجام رفتارهایی باشد که حداقلِ انرژی صرف آن ها می شود یا حداقل هیجان را به همراه دارد. در اینجا مهم است که زوجین حمایت عاطفی بالایی از یکدیگر داشته باشند و تلاش کنند از هر نوع فعالیت ج نسی در هر سطحی لذت ببرند و هدفشان لذت بردن از بودن با هم باشد نه از نوع رفتارهایی که انجام میدهند. ضربان قلب در حین فعالیت ج نسی به ۱۳۰ ضربه در دقیقه می رسد و فشار خون نیز افزایش قابل توجهی پیدا خواهد کرد (البته این مساله در افراد مختلف نیز متفاوت خواهد بود؛ در برخی افراد(افراد جوان بدون مشکلات قلبی عروقی) ضربان قلب حین فعالیت ج نسی و بویژه در زمان ارگاسم به ۱۸۰ نیز می رسد) چنین مساله در افراد دارای مشکلات قلبی عروقی می تواند خطراتی را به همراه داشته باشد. بنابراین برنامه ریزی مناسب، انجام تست های ورزشی، مشاوره با پزشک و داشتن فعالیت ج نسی گام به گام و کنترل شده می تواند باعث گردد زوجین فعالیت ج نسی معمول خود را بعد از طی مدت زمانی برای تمرین از سر بگیرند. مشاوره با پزشک متخصص و متخصصین فعالیت ج نسی و همکاری بین این متخصصین می تواند کمک کننده باشد.
¥مردی۴۱ساله هستم میلم به رابطه زناشویی بسیاراست به طوریکه درهفته ۴باروهربار ۲بارومبتلابه زودانزالی هستم.آیابرای سلامتی عوارض دارد؟
Ûبه طور دقیق نمی توان بیان کرد که داشتن فعالیت ج نسی باعث بروز مشکلاتی برای سلامتی می گردد یا خیر. این موضوع به چند عامل بستگی دارد؛ توان جسمانی و روانی فرد، احتمال وجود اختلال میل ج نسی بالا، احتمال وجوداعتیاد ج نسی، اختلال در عمکلرد های روزمره فرد، رضایتمندی یا نارضایتی از شرایط فعلی و… . دانستن این مساله مهم است که آیا فرد بجز رابطه زناشویی با همسر، فعالیت جنسی دیگری نیز دارد یا خیر (برای مثال خیال پردازی جنسی، خودارضایی، پورنوگرافی و…)، آیا در عملکرد ج نسی وی مشکل یا اختلال دیگری نیز هست مثلا در رسیدن به ارگاسم مشکل وجود دارد؟ نوع روابط عاطفی و بین فردی با همسر چگونه است؟ انزال زودرس، رایج ترین مشکل ج نسی می باشد که بسیار از مردان، آن را تجربه می کنند و این مساله به خودی خود سلامت روان یا سلامت جسمانی و ج نسی فرد را تهدید نمی کند، مگر اینکه باعث نارضایتی زوجین و یا فرد از زندگی ج نسی گردد، بعلاوه مهم است بدانیم که زمان انزال به چه صورت است. توصیه می شود جهت بررسی دقیق تر موضوع به متخصصین این حوزه مراجعه گردد.
¥لطفادرباره خودارضایی درزنان توضیح دهید. آیااینکاریک بیماری است ودرمان خاصی برای ترک اینکارلازم است؟
Ûاصولا خودارضایی را به عنوان تحریک جنسی خود تعریف کرده اند که می تواند از طریق تحریک دستی یا ابزارهایی خاص انجام شود (البته باید اذعان کرد که خودارضایی از طریق فرد دیگر و انجام تحریک دستی توسط وی نیز صورت می پذیرد) . اما جدای از منظر علمی)،که خود محل مناقشه است) مسائل خاص اجتماعی و فرهنگی و ارزش های مذهبی، در تعیین اینکه خودارضایی بیماری است یا خیر و یا اصولا کار درستی است یا خیر، بسیار تاثیرگذار هستند. چنانچه خودارضایی از منظر علمی بررسی گردد و همانطور که بیان شد اختلال تشخیص داده شود، راهکارهایی برای رفع آن وجود دارد که البته تعیین راهکارها منوط به انجام ارزیابی های دقیق و بررسی شرایط فرد، بررسی سلامت روان و سلامت جنسی وی، زندگی زناشویی و عاطفی و… می باشد که متناسب با نتایج بدست امده راهکارهایی نیز تعیین و ارائه می شوند.
¥خانمی ۳۹ ساله هستم و دارای دو فرزند. سه سال پیش بطور همزمان سه عمل سزارین،TL انجام دادم و به دلیل داشتن کیست، تخمدان چپم را هم برداشتند. میل جنسی ام به شدت کاهش یافته. آیا عوارض بستن لوله است یا برداشتن تخمدان؟
Û مطالعات جدید نشان داده است برداشتن تخمدان طی عمل جراحی رحم، در زنانی که درمان استروژن دارند، تاثیری بر زندگی ج نسی و بهزیستی آن ها ندارد. باید بیان داشت جراحی رحم و برداشت تخمدان، بویژه در زنان میانسال به دلایل مختلف از قبیل کیست یا تومور و… عملی طبیعی محسوب می گردد که عمده ترین دلیل ان هم آماس رحم و جلوگیری از سرطان رحم است. با توجه به اینکه تخمدان مسئول تولید اندروژن (هومون های ج نسی میل زنان) هستند، لذا برداشت ان ها، به لحاظ نظری باید بر کاهش میل ج نسی در زنان تاثیر بگذارد. برداشت تخمدان که از ان گاها به عنوان «سندرم کاهش اندروژن زنانه» نیز یاد می شود علائمی نظیر کاهش میل ج نسی یا لذت ج نسی و کاهش بهزیستی را به همراه دارد. اما درمان های هورمونی می تواند تا حدود زیادی این مشکلات را حل نماید.
