والدین تلاش بسیاری برای آموزش رفتار های قابل قبول به کودکشان دارند و گاهی این کار ممکن است برای والدین بسیار خسته کننده باشد . والدین به رفتارهایی مانند نظافت ، نظم و ترتیب ، ادب و نزاکت و … اهمیت می دهند و دوست دارند تا کودکشان نیز موارد را رعایت کند . در این مقاله راههایی ارائه می شود تا والدین بتوانند میل به همکاری را در فرزندانشان تشویق و تقویت کنند :

۱ – شرح دهید : مشکل یا رفتاری را که از کودکتان می بینید ، شرح دهید . فقط رفتارش را توضیح دهید . مثال اول : تصور کنید که فرزندتان بعد از بیرون آمدن از توالت چراغ را روشن می گذارد . به جای جمله (( چند بار باید بگم بعد از بیرون اومدن از دستشویی لامپ رو خاموش کن )) می توانید به این صورت رفتارش را توصیف کنید : (( لامپ دستشویی روشنه )) .

وقتی اتفاقی را شرح بدهید و از واژه « تو » استفاده نکنید ، کودکتان آسان تر می تواند مشکل را بشنود و راه کنار آمدن با آن را بیاموزد .

۲ – اطلاعات بدهید : کودک باید بداند که (( شیر اگر در یخچال نباشد خراب می شود ، میوه ها را باید قبل از خودن شست ، وقتی در جعبه بیسکویت باز بماند بیات می شود و … )) . دادن این اطلاعات به بچه ها بسیار مفید است اما مشکل این است که موقع ارائه این اطلاعات باید قسمت های تحقیر کننده آن حذف شوند مانند (( لباس های کثیف رو باید توی سبد لباس چرکها انداخت ، تو هیچ وقت این رو یاد نمی گیری )) .

به عنوان مثال تصور کنید که فرزندتان شیر را بعد از خوردن داخل یخچال می گذارد . به جای این جمله (( کی شیر رو خورده و بطری اش رو توی یخچال نذاشته ؟ )) می توانید بگویید : (( اگه شیر تو یخچال نباشه زود خراب می شه )) .

۳ – به جای توضیح های طولانی ، منظورتان را با یک جمله کوتاه بیان کنید .

تصور کنید که دخترتان موقع رفتن به مدرسه خوراکی اش را فراموش کرده است .

در این مثال این جمله طولانی و نامناسب است : (( نگاش کن . باز هم که داری میری مدرسه و یادت رفت غذاتو ببری . اگه سرت به بدنت وصل نبود حتما اون رو هم فراموش می کردی )) .

این جمله کوتاه و مناسب می باشد : (( مریم ، ناهارت )) .

۴ – درباره احساسات خودتان صحبت کنید . والدین وقتی مفید هستند که تنها درباره احساسات خودشان صحبت می کنند و کلمه هایی مانند : « من » یا « من احساس می کنم … » را به کار می برند .

به عنوان مثال تصور کنید که فرزندتان وسط حرف شما می پرد . این جمله مناسب است : (( وقتی شروع به گفتن موضوعی می کنم و نمی تونم اونو تموم کنم خیلی ناراحت می شم . )) اما این جمله نامناسب است : (( تو بی ادبی ! همیشه وسط حرف بقیه می پری . ))

موفق باشید . پورحسین