سلام جناب دکتر. مطلبی در رابطه با عوارض دیر یا زود شروع کردن روابط جنسی و کم یا زیاد بودن دفعات آن میخواهیم. در چه شرایطی رابطه جنسی برای سلامت خوب است؟ از چه سنی باید آغاز شود؟ از چه سنی شروع کردن آن زود تلقی میشود و آیا با عارضه همراه است؟ دیر شروع کردن رابطه جنسی چطور؟ چند بار رابطه جنسی در هفته توصیه میشود. بیش از حد رابطه جنسی داشتن برای بدن مضر است؟

پاسخ به سوالات مطرح شده، باید در بستر فرهنگی و اجتماعی و توجه به عقاید و ارزش های فردی، خانوادگی و اجتماعی ارائه گردد. در بسیاری از جوامع غربی آغاز روابط جنسی از سنین نوجوانی است و صرفنظر از مزایا و معایب احتمالی چنین مساله ای، امری تقریبا پذیرفته شده محسوب می گردد، اما در جوامع اسلامی، داشتن رابطه جنسی جز از طریق ازدواج، امری مردود شناخته می شود. مسائل مختلفی در ارتباط با بحث روابط جنسی در گروه های سنی مختلف وجود دارد که لازم است مورد توجه قرار گیرند؛ طبیعتا مانند بسیاری از رفتارهای ابتدایی که از فرد سر می زند، داشتن روابط جنسی در سنین پایین احتمالا به دلیل کنجکاوی و کسب لذت صورت می گیرد، حال آنکه داشتن روابط جنسی صرفا با هدف لذت بردن یا کنجکاوی نباید صورت بگیرد و مولفه های دیگری نظیر تعهد و مسئولیت، داشتن احساسات صمیمانه و عاطفی حقیقی و مانند آن نیز جزئی از رابطه جنسی محسوب می گردد. البته ارائه تعریفی از رابطه و رفتار جنسی نیز حائز اهمیت است؛ جنسیت و رفتار جنسی صرفا به داشتن آمیزش جنسی خلاصه نمی گردد، بلکه شامل ادراک و آگاهی فرد از جنسیتش، هویت جنسی، احساسات و عواطف صمیمانه ای که تجربه می کند، شناخت بدن، آگاهی از نوع ارتباطی که برقرار می کند و در نهایت رفتارها و کارکردهای جنسی می باشد. بنابراین در یک رابطه جنسی چیزی بیش از رابطه فیزیکی وجود دارد. رابطه جنسی در صورتی که در چهارچوب مناسب و صحیحی صورت گیرد می تواند یکی از لذت بخش ترین روابطی باشد که هر فردی در زندگی خود تجربه می کند و در ایجاد یا افزایش لذت و آرامش و احساس صمیمت و نزدیکی زوجین، بسیار موثر و کمک کننده بود و منجر به تخلیه انرژی در فرد گردد و موجبات شادی و راحتی وی را فراهم کند. حین تجربه ارگاسم، اکسی توسین آزاد شده و تحقیقات نشان میدهد اکسی توسین می تواند منجر به تجربه خواب راحت تر گردد. از طرفی به دلیل تولید اکسی توسین فشارهای عصبی که ممکن است منجر به ناراحتی های قلبی و عروقی گردد کاهش پیدا می کند. دربرخی مطالعات نشان داده که

خروج مایع منی بیشتر در مردان می تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات کمک کند، البته برخی مطالعات نشان داده اند که کیفیت اسپرم ها در اثر خروج زیاد منی، ممکن است افت داشته باشد. فعالیت جنسی در زنان نیز باعث کاهش آماس درونی رحم می گردد؛ بعلاوه در زنانی که فعالیت جنسیِ بعد از حتی دوران یائسگی دارند، میزان تحلیل رفتگی واژن کمتر شده و رطوبت مهبلی بیشتر حفظ می گردد. با این حال داشتن یک رابطه جنسی سالم و موفق، مستلزم شرایط و حضور مولفه های زیادی است، رضایت زوجین، ایمنی و امنیت عاطفی، احساس تعهد و تعلق خاطر زوجین، اطمینان زوجین به یکدیگر، شرایط روحی و روانی سالم زوجین، روابط عاطفی صمیمانه بین زوجین، هماهنگی با عقاید، ارزش ها و باورهای زوجین و مولفه های متعدد دیگری در این زمینه دخالت دارند. حضور این مولفه ها منجر به شکل دادن یک رابطه جنسی موفق می گردد. اما در مورد شروع روابط جنسی و اینکه چه سنی خوب یا بد است، نمی توان یک نظر علمی و دقیق مطرح کرد؛ و همانطور که بیان شد این مساله عمدتا جنبه فرهنگی و اجتماعی دارد و البته می توان از منظر علمی به آن نگریست؛ در بسیاری جوامع ابتدایی ازدواج زوجین از سنین پایین صورت می گرفته و زوجین روابط جنسی را از سنین ۹ تا ۱۱ سالگی نیز تجربه می کرده اند، بنابراین اگه صرف رابطه جنسی در نظر گرفته شود، این سن تا این میزان هم پایین بوده است، اما علاوه بر عملکرد فیزیولوزیکی دخیل در رابطه جنسی که منجر به شکل دادن یک رابطه فیزیکی و مکانیکی می گردد، مولفه های دیگری نیز مطرح شد که اگر بخواهیم به شکل علمی و دقیق تر به آن نگاه کنیم، لازم است شرایط مطرح شده و بسیاری عوامل دیگر حضور داشته باشند تا بتوان رابطه جنسی موفق و لذت بخشی و رضایت بخشی تجربه کرد. بنابراین تجربه رابطه جنسی در سنین پایین می تواند اتفاق بیفتد، اما با با توجه به اینکه این رابطه نمی تواند به دلایل متعددی رابطه پخته ای باشد، بهتر است صورت نگیرد؛ ویژگی های شخصیتی زوجین، مسئولیت پذیری و تعهد زوجین، رعایت نکات بهداشتی و بارداری، وجود احساسات صمیمانه زوجین نسبت به یکدیگر، سبک های ارتباطی عاطفی زوجین و … از جمله عوامل هستند. طبیعتا شروع زودهنگام روابط جنسی احتمالا با بسیاری از فاکتورهای مورد اشاره همراه نیست و جدای از آن زوجین مهارت های لازم برای شروع و انجام یک رابطه جنسی رضایت بخش را ندارند و در نتیجه ممکن است با پیامدهایی نظیر آسیب فیزیکی، ترس و

اضطراب ناشی از داشتن رابطه جنسی به دلیل عدم مهارت زوجین در ایجاد آمادگی دو طرفه، ایجاد بیماری های مقاربتی و نظایر آن همراه باشد. این مسائل البته محدود به گروه سنی خاصی نیستند و بسیاری از زوجین در گروه های سنی بالاتر نیز ممکن است چنین مهارت هایی نداشته باشند و بهتر است قبل از اقدام به رابطه جنسی، حتما این مهارت ها را کسب کنند، زیرا هدف از رابطه جنسی، صرفا یک فعالیت فیزیکی نیست و لازم است زوجین مهارت ها و ویژگی های مهمی در این ارتباط داشته باشند. انجام رابطه جنسی به میزان خاصی در طول هفته یا ماه عدد و رقم مشخصی ندارد، واقعیت این است که هر نوع فعالیتی در زندگی زوجین و از جمله رابطه جنسی باید با توافق و رضایت دو نفر صورت گیرد، این زوجین هستند که تعیین می کنند در هفته یا ماه چندبار رابطه جنسی داشته باشند، هرچند ممکن است برخی زوجین روابط برنامه ریزی شده را ترجیح دهند و برخی روابط برنامه ریزی نشده را. با این حال شاید یک حالت معمول، داشن روابط جنسی به صورت دو یا سه بار در هفته باشد، هرچند در این زمینه دیدگاه علمی خاصی وجود ندارد و برخی ممکن است هفته ای چندین بار رابطه جنسی داشته باشند و برخی نیز در ماه یکبار. مهمترین مساله در این زمینه رضایت و توافق زوجین می باشد. رابطه جنسی از جمله فعالیت هایی است که انرژی زیادی را مصرف می کند و با هیجانات خاصی نیز می تواند همراه باشد؛ داشتن روابط جنسی متعدد ممکن است انرژی بسیار زیادی را از زوجین بگیرد به گونه ای که برای انجام امور دیگه، توانایی لازم را نداشته باشند، فشارهای هیجانی حین رابطه جنسی ممکن است منجر به افزایش فشار خون و بروز سکته در افرادی که ناراحتی قلبی/عروقی دارند گردد، هرچند این مساله نمی تواند چندان به عارضه تعدد در روابط جنسی مرتبط گردد و در شرایط رابطه جنسی معمول هم ممکن است اتفاق بیفتد با این حال افزایش روابط ممکن است احتمال خطرات را نیز افزایش دهد، از طرف دیگر بیان شد تولید اکسی توسین حین فعالیت جنسی، می تواند باعث کاهش ناراحتی های قلبی عروقی گردد، واقعیت این است که نتایج مطالعات در این زمینه متفاوت است؛ همانطور که بیان شد ارگاسم در مردان باعث کاهش سرطان پروستات می گردد، در عین حال برخی مطالعات نشان داده اند که فراوانی خروج منی ممکن است باعث کاهش کیفیت اسپرم و ایجاد مشکل در باروری گردد؛ مطالعات زیادی در مورد مزایا و معایب فراوانی رابطه جنسی انجام نشده است، عمده مطالعات در

مورد تاثیرات مثبت داشتن رابطه جنسی بوده است. به طور کلی داشتن روابط جنسی موفق و بذت بخش باعث افزایش کیفیت زندگی، افزایش صمیمیت بین زوجین، بهبود روابط عاطفی، افزایش بهزیستی و رضایتمندی فردی می گردد. مطالعات نشان داده است که داشتن رابطه جنسی ارتباط معنی منفی با اختلالات روانی از جمله افسردگی دارد. فعالیت جنسی باعث کاهش فشار روانی و استرس می گردد. داشتن رابطه جنسی لذت بخش به معنای این است که روابط عاطفی زوجین به خوبی پیش می رود. مطالعات نشان داده است که علاوه بر تاثیری که رابطه جنسی بر سلامت روان دارد، تاثیرات مثبتی هم بر سلامت جسمانی خواهد داشت و موجب شادابی و سرزندگی فرد شده و تناسب جسمانی را به همراه دارد، هرچند این فرایند به صورت متقابل نیز خواهد بود.

در نهایت اینکه سن شروع رابطه جنسی در جوامع متفاوت، و با توجه به بستر فرهنگی و اجتماعی آن جامعه، می تواند متفاوت باشد، با این حال همانطور که بیان شد، هدف صرفا داشتن رابطه جنسی نیست، بلکه رابطه جنسی ملزومات و شرایطی دارد که بهتر است قبل از تعیین سن برای شروع آن، مورد توجه قرار گیرند، و این مساله از جامعه ای به جامعه دیگر فرق خواهد داشت، فواید رابطه جنسی بسیار بیشتر از معایب ان هستند، و شاید نتوان برای رابطه جنسی، عیبی بر شمرد، مگر در حضور بیماری های خاص که به طور حتم شرایط بیماری اجازه فعالیت جنسی زیاد را نمی دهد و داشتن فعالیت جنسی برای بعضی بیماران، ممکن است با خطراتی و تقویت بیماریشان همراه باشد؛ البته داشتن روابط جنسی خارج از چهارچوب های اجتماعی و بدون رعایت نکات بهداشتی و ایمنی، طبیعتا مخاطراتی نظیر ابتلا به بیماریهای مقاربتی را به همراه خواهد داشت که البته این مساله در مورد فراهم نبودن شرایط می باشد تا خود رابطه جنسی.