نویسنده:دکتر غلامحسین قائدی*
برخلاف مشکل بیشتر مردان که از انزال زودرس شکایت دارند، بعضی از مردان در رابطه زناشویی اصلا انزال را تجربه نمی‌کنند و از این مساله به شدت رنج می‌برند. با این که آمار این گروه کمتر از گروه دیگر است اما ذکر توضیحاتی به عنوان راه‌حل می‌تواند در رفع این مشکل، کمک‌کننده باشد.
اصولا توقف یا تاخیر در انزال را در برخی متون، ناتوانی در انزال و تجربه ارگاسم با وجود تحریکات ج ن س ی فراوان می‌دانند. این مساله از حالت خفیف که ارگاسم پس از یک رابطه زناشویی طولانی حاصل می‌شود تا نوع شدید آن که مرد حتی پس از تحریک ج ن س ی کافی نیز قادر به انزال نخواهد بود، متغیر است. این بیماری البته شیوع کمی (حدود ۵ درصد) دارد. در برخی موارد، مساله انزال تاخیری یک مشکل ثانویه محسوب می‌شود؛ یعنی مسایل دیگری از جمله مصرف مواد یا داروهای آرام‌بخش یا الکل و بیماری‌های روان‌تنی در ایجاد آن نقش دارند. در برخی موارد دیگر، فشارهای عصبی یا بیماری‌های اعصاب و عوامل روانی از جمله ترس از بارداری، احساس گناه، ترس از آلوده شدن طرف مقابل با انزال و ترس از رفع نیاز از طرف مقابل می‌توانند تاثیرگذار باشند.
برای قضاوت در این باره باید به سن فرد، کافی نبودن تحریک ج ن س ی از نظر شدت و مدت و کانون توجه کرد. این اختلال می‌تواند تعمیم‌یافته و تشدیدشده و یا موقعیتی و محدود باشد.
در برخی موارد، یک مرد ممکن است به اوج لذت ج ن س ی برسد ولی انزال به شکل برون‌ریز نداشته باشد. به این حالت، «انزال پس‌گستر» می‌گویند که عواملی از جمله برداشتن پروستات یا بیماری مانند دیابت یا مصرف داروها در ایجاد آن نقش دارند. به این افراد توصیه می‌کنم با یک مشاور متخصص گفت‌وگو کنند اما توصیه‌های کلی زیر نیز می‌توانند کمک‌کننده باشند:
می‌توانید از تمرین‌های خاص پیش از رابطه زناشویی و همچنین روش‌های تطبیق با این مشکل و ایجاد هماهنگی و همکاری کامل کمک بگیرید. این تمرینات با همکاری کامل و صبر و حوصله زوجین برای رسیدن به حداکثر سطح ارضای ج ن س ی توصیه می‌شود. بسته به نوع مشکل، می‌توان حتی در برخی از موارد، از دارودرمانی نیز استفاده کرد. توضیحات بیشتر را باید با مراجعه به کارشناس متخصص دریافت کنید.