والدین در طرح مسائل ج ن س ی با فرزندانشان با اشکالهایی روبرو
میشوند. ۳ مانع اساسی که موجب اشکالاتی در این ارتباط میشوند، عبارتند
از:
۱- آگاهی نداشتن والدین از چگونگی روش آموزشهای ج ن س ی و نداشتن احساس
راحتی آنها برای طرح این مساله
۲- ترس از شکستن حریمهای خانواده
۳- ناآگاهی از زمان مناسب برای آموزشهای جنسی
آموزش مسائل ج ن س ی با در نظر
گرفتن این ۳ روش باید انجام شود:
۱- آموختن و ادراک حقیقتها و عواقب ناشی
از فعالیتهای ج ن س ی (به ویژه در نوجوانان)
۲- ارائه چارچوبی از ارزشهای
مذهبی- اجتماعی و خانوادگی درباره ارتباط و فعالیتهای ج ن س ی به نوجوانان
۳- آموختن این نکته اساسی به نوجوانان که کجا و در کدام موقعیتها باید احساسات و
هیجانهای خود را بروز دهند.
میتوان گفت مناسبترین زمان برای آموزش مسائل
ج ن س ی به کودک زمانی است که خود او سؤالی مطرح میکند. در این هنگام حس کنجکاوی او
برانگیخته شده است و باید از آن استفاده شود. تجربه نشان داده است که کودکانی که در
روستا زندگی میکنند و شاهد فعالیتهای تولیدمثل و تولد حیوانات بودهاند، سؤالهای
کمتری از والدین خود میپرسند. در خانه نیز میتوان با فراهم کردن موقعیتهایی برای
آموزش، بسیاری از اطلاعات صحیح را در حد فهم کودکان در اختیار آنها گذاشت. طرح
مسائلی درباره بلوغ و نشانههای آن پیش از بلوغ، فرصت خوبی برای حل مشکلات آموزشی
کودکان و نوجوانان خواهد بود، در غیر این صورت به ناچار اطلاعاتی غلط از محیط و
گروههای همسال خود میگیرند. درباره کودکان از همان سنین کم رعایت برخی مسائل
الزامی و کمککننده است و باعث نزدیکی بیشتر بچه با والد همجنس میشود. والدی که
باید از آغاز و متناسب سن او اطلاعاتی در اختیارش قرار دهد. به عنوان
مثال:
۱- رسیدگی بیشتر پدر به فرزند پسر
۲- پوشش مناسب در زمان حضور
کودک، یعنی نپوشیدن لباسهای بدننما و پوشاندن اندامهایی که نزد کودک دارای حرمت
تلقی میشوند.
۳- حتی هنگام حمام کردن کودک نیز لباس مناسب بپوشید. متاسفانه
در برخی خانوادهها کودکان غیرهمجنس را با هم حمام میبرند که تأثیر بسیار نامطلوبی
در رشد کودک در سنین بعدی خواهد داشت.
۴- هنگام شستوشوی بدن کودک، حداقل
دستکاری ناحیه تناسلی برای تمیز کردن آن ناحیه انجام شود.
۵- اجتناب اکید از
ایجاد رابطه زناشویی در محیطی که امکان حضور کودک وجود دارد