انسان و رفتار جنسی(۱۲)

عشق، صمیمت، روابط بین فردی و رفتار جنسی (بخش چهارم)

در بخش اول این مبحث به تعریف عشق از دیدگاه های مختلف پرداخته شده و دو نظریه مهم و شناخته شده در مورد عشق و انواع آن مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در بخش دوم این مبحث، برخی از مهمترین عوامل موثر بر فرایند شکل گیری روابط عاطفی و عاشقانه مورد بررسی قرار گرفتند؛ عوامل همچون فرایندهای شیمیایی مغز، نزدیکی و مجاورت جغرافیایی، شباهت ها، قانون عکس العمل متقابل و جذابیت فیزیکی مورد بررسی قرارگرفتند. در مبحث سوم به بررسی رابطه بین عشق  وسبک های دلبستگی پرداخته شد و از تقابل عشق و رابطه جنسی صحبت به میان آمد و تفاوت های بین مردان و زنان در ارتباط با رابطه جنسی و صمیمیت بیان گردید.

در این مبحث به عنوان آخرین بخش از این عنوان، حفظ و تداوم موفقیت آمیز روابط عاطفی و جنسی را برای طولانی مدت مدنظر داشته و نکات مفیدی برای حفظ و تداوم رابطه مطرح خواهیم کرد.

روابط بین فردی بین نوع انسان، همیشه با چالش های خاص و منحصر به فردی روبه رو می باشد. یکی از مهترین این چالش ها، احساسات و عواطفی است که نسبت به خودمان و دیگران داریم و اینکه چگونه می توانیم یک رابطه بین فردی رضایتبخش، لذت بخش و مداوم را با خانواده، همسالان، همکاران، یا دیگر افراد حاضر در شبکه های اجتماعی مختلف شکل دهیم. و از اینها مهمتر چگونه می توانیم یک رابطه عاطفی ویژه و منحصر به فرد را با شخص دیگری شکل دهیم، رابطه ای که می تواند تبدیل به زندگی مشترک و داشتن روابط خاص تر نظیر رابطه جنسی گردد و چگونه می توانیم آن را برای طولانی مدت حفظ کنیم. چگونه می توانیم عشق، صمیمت و رضایت را برای طولانی مدت در یک رابطه سرشار از چالش های خاص، سرشار از تعهدات و مسئولیت ها حفظ کنیم.

عناصر متعددی در شکل گیری و حفظ یک رابطه عاشقانه، صمیمانه و رضایت بخش دخالت دارند؛ پذیرش خود، پذیرش بی قید و شرط دیگری، ارش قائل بودن برای دیگری، تعهد و مسئولیت پذیری، روابط خوب، انتظارات واقع بینانه داشتن، به اشتراک گذاشتن تجارب، علایق و…، مساوات در تصمیم گیری، توانایی مواجه شدن با تعارض ها و توانایی حل مساله قوی ، از جمله مهمترین عناصری هستند که در این ارتباط می توانند موثر و کمک کننده باشند.

هیچکدام از این عناصر ایستا و منفعل نیستند، تمامی آن ها ممکن است تحت تاثیر عوامل متعددی و در برهه های زمانی تغییر کرده و رشد و تحول داشته باشند. مروری بر مطالعات و پژوهش های صورت گفته در مورد ازدواج موفق که توانسته اند برای طولانی مدت حفظ و تداوم داشته باشند نشان میدهد که بجز عوامل ذکر شده، یک ازدواج موفق ویژگی های دیگری به شرح زیر نیز دارد:

  • والدین هر دو زوج، ازدواجی موفق و شاد داشته اند.

  • زوجین دارای نگرش ها و علایق مشترک و سبک های شخصیتی مشابه بوده اند.

  • هر دو زوج از روابط جنسی خود راضی و خشنود بوده اند.

  • زوجین دارای درآمد کافی و پایدار بوده اند.

  • تصمیم گیری برای بچه دار شدن، مورد توافق زوجین بوده است.

  • زوجین روابط حمایتی  و عاطفی قوی داشته اند: روابط باز و صادقانه و تمایل به گفتگو در باره مسائل، نگرانی و مشکلات بین زوجین وجود داشته است.

  • زوجین علاق خود را با یکدیگر به اشتراک گذاشته و فعالیت های مختلفی را با یکدیگر انجام میداده اند.

  • زوجین یکدیگر را بهترین دوست خود میدانسته اند.

  • زوجین یکدیگر را بویژه به خاطر همدلی، احترام، حمایت، تعهد، مسئولیت پذیری و شوخ طبعی ستایش می کرده اند و برای یکدیگر ارزش زیادی قائل بوده اند.

  • زوجین از نقاط ضعف و عیب های خود و یکدیگر آگاه بوده  اند، اما قویا اعتقاد داشته اند خصوصیات و ویژگی ها و نقاط مثبت یکدیگر بسیار ارزشمند تر از هر چیز دیگری است.

  • زوجین عمدا تمایل داشته اند فعالیت های مشترک با یکدیگر داشته باشند نه اینکه به طور مجزا و انفرادی کاری را انجام دهند.

حفظ تعاملات مثبت امری بسیار حیاتی برای داشتن روابط رضایتبخش می باشداین جمله که « این چیز های کوچک هستند که همیشه به حساب می آیند» مصداق این مساله است. وقتی یکی از زوجین به دیگری می گوید «تو هرگز من را دوست نداشته ای» در اغلب مواقع منظور این است که «تو خیلی از این چیزهای کوچک را از طریق آن ها می توانستی به من نشان بدهی که من رادوست داری، انجام نداده ای». این قبیل رفتارهای اغلب آنقدر کوچک هستند که تصور می شود زوجین هیچ اهمیتی به آنان نمی دهند، در حالیکه همین چیزهای به ظاهر کوچک، اگر فراموش شوند به معنای فقدان محبت از طرف مقابل، تلقی می گردد. بنابراین همیشه گفتگو با طرف مقابلمان درباره چیزهایی که انجام ان ها می تواند لذت بخش باشد و یا  چیزهای جدید و متنوع می تواند کمک کننده باشد. این قانون طلایی که می گوید «با دیگران به گونه ای برخورد کنید، که دوست دارید دیگران با شما آنگونه برخورد کنند» همیشه و بویژه در روابط عاطفی کارایی ندارد، زیرا طرف مقابلتان ممکن است علایق و سلایق کاملا متفاوتی داشته باشد؛ بنابراین همیشه بهترین راه برای پی بردن به علایق و سلایق وی، داشتن یک گفتگوی صمیمانه و سوال پرسیدن است که چه چیزی می تواند برای او لذت بخش باشد. همیشه این نکته را نیز به یاد داشته باشید که ممکن است همسرتان در مورد علاقه مندی های شما اطلاع نداشته باشد، پس بهتر است به او بگویید به جای اینکه منتظر بمانید تا او خود کشف کند. با این رفتار صمیمت و عاطفه در روابط شما بیشتر می گردد.

بنابرآنچه که بیان شد، عوامل متعددی در شکل گیری، حفظ وتداوم یک رابطه عاطفی و عاشقانهِ رضایتبخش و لذت بخش موثر هستند. برای این منظور زوجین باید به نکات متعددی در زندگی مشترک خود توجه کنند. شاید مهمترین نکته ای که هر زوجی باید مدنظر داشت باشد ارتقاأ مهارت های ارتباطی و داشتن گفتگو و تعاملات سازنده و مثبت است. یک گفتگوی سازنده و مثبت می تواند منجر به شناسایی بسیاری از مشکلات و رفع بیشتر ان ها گردد. چنانچه زوجین بتوانند چنین مهارتی را در خود پرورش دهند به گونه ای حیرت انگیز می توانند زندگی زناشویی موفق و طولانی مدتی داشته باشند. یک گفتگوی سازنده و مثبت می تواند به افزایش آگاهی زوجین از خواسته ها، نیازها، انتظارات، احساسات و افکار یکدیگرو درنهایت شناخت بیشتر یکدیگر منجر شود وبدین ترتیب رابطه ای لذت بخش شکل گرفته و ادامه یابد. این گفتگو می تواند در حیطه های مختلف صورت گیرد، نوع روابط عاطفی، تعارضات زناشویی، حل مساله، مشکلات جنسی، تربیت فرزندان، تعاملات خانوادگی و… می تواند محور این گفتگو باشد. گفتگو در مورد روابط و مشکلات جنسی و به طور کلی یک گفتگوی جنسی یکی از مهارت های اساسی و پایه برای حفظ تعاملات مثبت می باشد. بسیاری از زوجین هیچگونه اگاهی از نیازها و خواسته های جنسی طرف مقابل ندارند و حتی توانایی جنسی وی را نیز نمی دانند، یک گفتگوی جنسی مثبت می تواند منجر به ایجاد رضایتمندی، خرسندی و لذت بردن از یک رابطه جنسی گردد. این گفتگو به ما کمک می کند تا بتوانیم شناختی بهتری از خود و طرف مقابل به دست اوریم و انتظارات خود را بر مبنای آن تنظیم کنیم. یک گفتگوی جنسی ناکافی یا غیرموثر اغلب تنها دلیلی است که باعث می شود افراد نسبت به روابط جنسی سرد و بی میل شوند، چرا که چنین گفتگویی صرفا به لحاظ جنسی کارامد نیست، بلکه باعث نزدیکی و صمیمت عاطفی نیز می گردد. چنین گفتگویی زمانی می تواند موثر و سازنده باشد که بر مبنای همدلی متقابل شکل گرفته باشد بدین معنا که زوجین این شناخت را باید داشته باشند که در رابطه بین فردیشان باید مراقب دیگری نیز باشد با علم به اینکه دیگری نیز مراقب آن هاست. یعنی یک نوع همدلی متقابل. با این حال همیشه صحبت کردن درباره روابط جنسی سخت می باشد. برای این منظور پیشنهاد می گردد ابتدا در مورد مسائل دیگر نظیر مسائل عاطفی گفتگو صورت پذیرد، درباره روابط جنسی به صورت مشترک مطالعه کنید و سپس شروع به گفتگو کنید. یک گفتگو سازنده و مثبت اغلب بین یک گوینده موثر و یک شنونده فعال صورت می گیرد. بنابراین باید یاد بگیرید چگونه موثر و فعال باشید. برای یک شنونده فعال شدن باید با گوینده تماس چشمی داشت، به او بازخورد داد، تلاش او را برای گفتگو ستود و نگرشی توام احترام بدون قید و شرط نسبت به گوینده و موضوع مورد بحث داشت. برای شروع یک گفتگوی موفق جنسی باید از پرسیدن سوالات کوتاه پاسخ (بله/خیر) اجتناب کرد و در مقابل برای موثرتر بودن گفتگو از سوالات بازپاسخ استفاده نمود. حتی بهتر از پرسیدن سوالات بازپاسخ، خودگویی می باشد که طی آن همسر شما با راحتی بیشتر در مورد نیازها، خواسته و انتظارات خود صحبت می کند. صحبت در مورد رویاهای جنسی برای ایجاد میل جنسی اولیه می تواند در ابتدا موثر تر ومفیدتر باشد. گفتگو در مورد ترجیح های جنسی (زمان، مکان و رفتارهای جنسی) می تواند بعد از گفتگوی آزاد اولیه و بعد از گفتگو در مورد رویاها و میل جنسی صورت پذیرد، در صورتیکه زوجین استرس زیادی برای بحث در این مورد دارند می توانند این گفتگو را به صورت تلفنی و یا به صورت نوشتن نامه انجام دهند، این چنین تعاملاتی باعث می شود زوجین بدون داشتن ترس و یا احساس شرم از مواجهه و تماس فیزیکی، راحت تر به بیان ترجیحات و خواسته های خود در ارتباط با روابط جنسی شان بپردزاند. به هر حال زوجین باید یادبگیرند که چگونه خواسته های خود را مطرح کنند. برای اینکه بتوانید خواسته خود رابه راحتی مطرح کنید باید بدانید (۱) هرکدام از شما مسئول لذت شخصی خودش می باشد، (۲) خواسته خود را واضح و مشخص بیان کنید واز کلی گویی بپرهیزید و (۳) از فعل اول شخص استفاده کنید.

نکته مهم بعدی برای داشتن یک گفتگوی جنسی مثبت و سازنده این است که زمان و مکان مناسبی برای گفتگو درباره نگرانی های جنسی خود انتخاب کنید. هرگز در زمانی که یکی از شما احساسات و هیجانات منفی دارد اقدام به گفتگو نکنید. هنگام بیان مشکلات و نگرانی ها بهتر است تلاش های همسرتان را برای بهتر کردن شرایط، مورد ستایش قرار دهید. از پرسیدن سوالاتی که با «چرا» شروع می شوند پرهیز کنید زیرا باعث ایجاد شرم و سرزنش در طرف مقابل می شود. بهتر است همیشه خشم خود را نسبت به رفتاری که از طرف مقابل سرزده بیان کنید نه از خود فرد یا شخصیت وی. بهتر است در یک جلسه فقط یک موضوع مورد بحث قرارگیرد بویژه اگر بناست که مشکل خاصی مطرح گردد. همیشه بهترین پایان برای اتمام یک گفتگو این است که تصمیم بگیرید برای رفع مشکل چه اقداماتی انجام دهید. نکته مهم دیگری که باید در نظر داشت این است که تعاملات جنسی الزاما به گفتگوی کلامی در مورد مسائل جنسی محدود نمی باشد، لمس کردن، نوازش، نزدیک هم بودن، کناریکدیگر دراز کشیدن و… می تواند منتقل کننده پیام های بسیار مهمی باشد. ارزش تعاملات غیرکلامی گاها بسیار بیشتر از تعاملات کلامی می باشد. و در برخی موارد تعامل کلامی به هیچ روی نمی تواند جایگزین تعامل غیرکلامی باشد. برای مثال هنگامیکی همسرشما ناراحت است، گفتن «همه چیز درست می شود، ناراحت نباش» هرگز نمی تواند جایگزین در آغوش گرفتن گرم و صمیمانه باشد.

در نهایت باید بیان داشت یک تعامل سازنده و مثبت فنی است که باعث طولانی شدن، لذت بخش شدن و رضایتمندی در یک رابطه گشته و باعث می شود که روابط مان را به شیوه ای صحیح مرور کنیم، مشکلات را رفع کنیم و تعاملات سازنده تری جایگزین آنچه که فرسوده و ناکارامد شده است بکنیم. در مقابل یک تعامل مخرب و منفی مبتنی است بر انتقاد و سرزنش، حالت دفاعی داشتن، منعطف نبودن، کج خلقی ودور خود دیوار کشیدن. چنین رویکردی صرفا باعث افزایش تعارضات، خصومت و شکست در روابط می گردد.

1 نظر در “انسان و رفتار جنسی(۱۲)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *